اهل تهرانم
روزگارم عالی
سور و ساتم جور است
وانتی دارم که
زرت آن قمصور است
خانه ام آن سر شهر
کلبه ای دنج در اعماق زمین
سوسک هایش با حال
موش هایش خوشگل
عنکبوتش خوش تیپ
همه چیزش کامل
پسرانم همه خوب
همه در راًس امور
دخترانم دم بخت
نه ببخشید،همه ترشیده و تلخ
پر شده خانه ام از رایحه ی ترشیجات
بخت آن یک شد وا
رفت و بعد از یک سال
با دو تا بچه به پیشم برگشت
خورده بود انگاری
کتکی کامل و مشت (می اومد به من میگفت پدر شو در میآوردم...)
شوهرش شر خر مشهوری بود
میشناسید،برزو نا اهل را؟
آدم بی خود و نا جوری بود(همشون عین همن مگه با هم فرق هم میکنن؟؟؟)
همسرم هفته ی پیش
از خوشی دق مرگید
رفت و راحت خوابید
طفلکی هی میگفت
من نمیدانستم
زندگی با تو به این باحالیست
اهل تهرانم من
روزگارم عالیست...